Een indringende uitgave, schrijft ons de heer O.B.B. te R. Na een slapeloze nacht wordt iedereen wel eens versuft wakker, zodat de dageraad hem onheilszwanger tussen de gordijnen aanstaart. En als hij zich daarna met gederfde levensvreugde uit de veren heeft losgemaakt, valt het dopje van de tandpasta meestal in de afvoerbuis, terwijl de knoop hem bij het kleden van de jas springt. Hij weet dan hoe laat het is, en het kan geen wonder genoemd worden dat gewone lieden het gemoed in de schoenen voelen zinken, zodat ze die met het badwater weggooien en na het opstaan weer naar bed gaan. Maar het kan ook anders! Er bestaan onbuigzame, stalen karakters, die zich staande kunnen houden wanneer zij bezig zijn hun eigen onderspit te graven en de donderslagen des levens om de oren voelen gieren. Onwrikbaar gaan zij voort; zelfs als zij met de kous op de kop van een koude kermis thuiskomen. Dit zijn de stille helden waar men zich aan spiegelen kan omdat zij aan het langste einde trekken en het ver brengen. Dát is de les, die deze indringende uitgave ons leert als wij er gauw bij zijn omdat de oplage beperkt is.