`Pasquini is behept met een geweldig invoelingsvermogen en een grote dosis fantasie.´ - de Volkskrant De hel is nimmer ver weg. Geen highway zo breed en geen onverhard zijpad zo eng of het biedt wel ergens een U-turn, een vage afslag, een gecamoufleerde tunnel in de grond desnoods, die leidt naar de plek waar geboet kan worden voor zwarte, zwartere en zwartste daden. Zij die Mefisto dienen, weten in onze verlichte 21ste eeuw, dat diens probleem hoe dan ook niet zozeer is dat de mens het verschil niet kent tussen goed en kwaad, maar eerder dat die mens gedurende zijn of haar leven goed en kwaad in een bepaalde verhouding ondergaat en begaat. Norma Ferentino, dochter van een Nederlandse moeder en een Italiaanse vader, blikt in Ook de hel went wel terug op haar duistere verleden. Haar levensverhaal ontpopt zich tot een Danteske helletocht door de vagevuren van de Amsterdamse onderwereld. Een wereld vol kleurrijk gespuis, drank en drugs tegen een achtergrond van grimmige kroegen en de rosse buurt. De zelfkant van de maatschappij, goed en kwaad, schuld en boete, liefde en haat: de thema´s die zo kenmerkend zijn voor het werk van Margherita Pasquini komen in Ook de hel went wel weer uitgebreid aan bod. Met haar scherpe pen en explosieve schrijfstijl weet Pasquini je, in deze afdaling naar de hel, als geen ander te overdonderen. Haar maatschappijkritische blik, haar humor en barokke woordenschat maken haar romans zeer origineel en vernieuwend. Margherita Pasquini (1962) schreef eerder de romans Verschroeide ossobuco (1999) en Het rauwe rode vlees (2001), welke beiden veel stof deden opwaaien. De pers over Het rauwe rode vlees: `Afstandelijk en toch hyperpersoonlijk (...) Pasquini weet hoe ze de gevoelens van haar lezer moet bespelen - heel behoedzaam balanceert ze voortdurend op het randje tussen onderkoeldheid en sentimentaliteit. Pasquini schrijft met vervoering, maar blijft steeds beheerst. (...)´ - de Volkskrant `Een matter of fact-toon die nergens larmoyant wordt en daardoor des te harder aankomt.´ - Vrij Nederland `Zie het als een ritje op de achtbaan: het dendert met een noodgang op je af en stopt net op het moment dat het je teveel wordt, zodat je daarna nog eens en nog eens wilt.´ - Viva `Prachtig (...) Het is een rauw, recht-voor-zijn-raap-verhaal over psychisch overleven en de filosofische vraag: hoe zit het met het lot?´ - Avantgarde `Bijtende, schrijnende en weergaloos geschreven roman.´ - Marie Claire `Wat we al van Pasquini wisten, namelijk dat ze een verfrissend origineel schrijfster is, maakt ze met deze roman nog eens waar. Ze schrijft volgens geen enkel boekje. En zo hoort het. Kopen. Nu!´ - Blvd. `De hoekige meteorieten van Pasquini´s schrijfstijl hebben de kracht van de Franse grootmeester Céline.´ - gwrrf.media.doctors