Ernesto Guevara schreef dit dagboek – dat hij na de reis zelf bewerkte – tijdens een tocht die hij samen met een vriend op de motor maakte. Ze vertrokken vanuit Argentinië en reisden door Chili, Peru en Colombia naar Venezuela. Ernesto is jong (24), verliefd op het leven, de liefde en het avontuur. De motor gaat onderweg voortdurend kapot met alle hilarische momenten vandien. Hoewel het dagboek zeker geen politieke tekst is, is de jonge Ernesto Guevara zeer onder de indruk van wat hij onderweg ziet. De miserabele situatie van de indianen, de schadelijke gevolgen van het oude en nieuwe kolonialisme laten hem niet onberoerd. Guevara, die de reis begon als een Latijns-Amerikaanse ‘easy-rider’, bezit aan het eind al een deel van het politieke bewustzijn dat hij later ontwikkelde. Ernesto Che Guevara de la Serna (1928-1967) was afkomstig uit een welgestelde familie en studeerde medicijnen. In 1955 sloot hij zich aan bij Fidel Castro die de dictatuur van Batista omverwierp. In Bolivia zette hij de guerillastrijd voort. Deze expeditie leidde uiteindelijk tot zijn gevangenneming en executie.