Hoofdpersoon van de Blauwe hemel, dat zich afspeelt in de steppe van Mongolië, is een Toeweens jongetje dat wordt verzorgd door een 'grootmoeder', een oude vrouw die door zijn familie in de joerte (de traditionele tent, waarin een hele familie leeft) is opgenomen. Zijn grootste wens is het om samen met de grootmoeder een eigen kudde met dieren en een joerte te bezitten. Maar het lot wil anders: de jongen valt in een emmer kokende melk en verbrandt zich; zijn broertjes en zusjes gaan naar een afgelegen school; zijn grootmoeder overlijdt; en zijn hond vreet van het gif dat voor de wolven is neergelegd en dreigt te sterven. De kleine jongen doet in een wanhopige poging om het lot te keren iet wat streng verboden is: hij roept de hoogste god bij name aan, God Deeri, de blauwe hemel.