Het sprookje van kleine Nel gaat verder. De enige heer maakt zich enigszins los uit zijn omwikkeling, ofschoon niet veel. Samen met Kits moeder gaat hij Nel en haar grootvader achterna. Maar dezen zijn alweer verder gedwaald., de speelduivel heeft de oude man en het meisje verjaagd uit Jarley's wassenbeeldenspul. De hel van het industriële Engeland is hun volgende pleisterplaats. Omringd door grauwe muren, roetzwarte rook doorbroken door het felle opvlammen van het ovenvuren, omringd door de 'verworpenen der aarde' en hun ellende. Hier bezwijkt kleine Nel, en hier wordt zij gevonden door de goede schoolmeester, wiens gastvrijheid zij al eerder genoten hebben. Hij neemt de zwervers mee naar zijn nieuwe standplaats en geeft hun in de schaduw van het oude kerkje rust en bezigheid. – Intussen sprint de boze dwerg Quilp nieuwe plannen om de zwervers te na te komen, waarbij zijn trawant Sampson Brass en diens onverkwikkelijke zuster Sally hand- en spandiensten verrichten. Dick Swiveller, de innemende nietsnut, wordt ziek en maakt daardoor nader kennis met dat merkwaardige wezen, de Markiezin, een soort vermomde fee, maar dan wel heel goed vermond. Kit komt in moeilijkheden, wel niet door eigen toedoen, maar toch... ook onschuldeloos achter de tralies zitten is geen pretje. Dan vind de enige heer het welletjes, Brass en zijn zuster worden ontmaskerd, Quilp komt om op de wijzen die bij een kwaadaardige kobold past, en eindelijk trekt Kit op pad, met het vogelkooitje van Nel, om de gevluchte sprookjesprinses te zoeken. Wat hij vindt is een besneeuwd kerkhof en een onuitwisbare herinnering. De sprookjesprinses is teruggekeerd naar de wereld waar zij vandaan kwam.