In Oude soldaten sterven niet vertelt een oude militair het verhaal van zijn leven. Hij lijdt aan de ziekte van Parkinson, met symptomen van alzheimer. Beetje bij beetje schetst hij een beeld van zijn bestaan, maar steeds vaker haalt hij alles door elkaar. Toch heeft hij ook heldere momenten waarop hij weet dat hij ziek is, en dan memoreert hij zijn vroegere leven. Een eeuw komt voorbij, met een getroebleerde jeugd vol drank en misbruik in de Amsterdamse Jordaan vlak na de Eerste Wereldoorlog, de oorlog in Nederland en Indië, een verblijf in Nieuw-Guinea, een vader en een kind – totdat de herinneringen en de werkelijkheid op elkaar stuiten. Oude soldaten sterven niet is een trefzeker geschreven en fraai gecomponeerde roman die bruist van het leven.