In de popmuziek was de keuze voor de Nederlandse taal zo'n 30 jaar geleden niet vanzelfsprekend. Maar omdat ik in mijn eerste muzikale schermutselingen bleef hangen in slecht uitgesproken Engelstalige clichés, had ik misschien wel geen keus. In het Nederlands had ik meer greep op mijn eigen gevoel. Een grotere rijkdom in woorden die met de G's en rollende R'en geluid maakten. In Blind op me oge staat teen selectie van teksten uit een leven vol Nederlandstalige muziek. Middelpunt vormen de teksten gemaakt voor de Raggende Manne. Als ik het allemaal zo voor me zie en de teksten voor me uit prevel, ben ik blij met de keuze die ik destijds heb gemaakt. Nederlandstalig. Ik zweer het. Blind op me oge.