Het enige moment in mijn leven dat ik niet 'plus' was, was om 12.05 uur op Goede Vrijdag, 30 maart 1929. Daarna ging het alleen maar plusser met mij. Toen ik plus 71 was, vroeg Plus Magazine mij columns te schrijven voor de wat oudere mens. In deze columns maak ik me kwaad, ben ik lief, geïrriteerd, sarcastisch en sardonisch, en mag ik gekke persoonlijke verhalen en herinneringen vertellen. Als ik op m'n plus ben, draai ik me om en daal ik weer af tot in de moederschoot. Maar omdat daar geen plaats voor een laptop schijnt te zijn ( terwijl 'lap' toch voor 'schoot' staat), moet u het voorlopig met deze bundeling doen.