Malko's bloed stolde in zijn aderen. Hij zag alleen de enorme bloem op de revers van het jasje van de blonde vrouw. Ze bevond zich nog drie meter bij hem vandaan. Hij wist dat wanneer ze tot op een meter was genaderd en ze haar spray kon verspreiden, hij het polonium 210 zou inademen en onder vreselijke pijn zou overlijden. Plotseling sprong Malko op, trok de Glock achter zijn riem vandaan en richtte het wapen op Valentina Starichnaja. 'Kom niet verder!' riep hij. 'Blijf staan!' Hij herhaalde het nog eens in het Russisch. De blonde vrouw leek even te aarzelen, maar deed toen toch een stap naar voren. Haar was geleerd het nooit op te geven. Een secundair doelwit was altijd beter dan helemaal geen doelwit. Uit alle macht bad Malko dat ze zou blijven staan.