Deze bundel bevat vijf korte verhalen en een novelle uit verschillende perioden van Golshiri's schrijverschap. Hij beschrijft de uitzichtloosheid van het dagelijks bestaan, waaraan men slechts door illusies kan ontsnappen. Maar ook bespot hij de obsessies van een geheim agent uit de tijd van de sjah en de fanatieke vervolging van alcoholgebruik door religieuze scherpslijpers. Niet zelden grijpt hij terug op motieven uit de klassieke Perzische literatuur. De beroemde novelle 'Prins Ehtedjâb' (1969) schetst de schuldgevoelens van een nazaat van een oud vorstengeslacht over de misdaden van zijn voorvaders. Dit fascinerende verhaal is gebaseerd op historische gegevens, maar is tevens een tijdloze aanklacht tegen wreedheid, willekeur en onderdrukking.