Een 'proefsteen' is een exemplaar uit een partij stenen waarmee je die partij controleert. De titel van Marijke Hanegraafs tweede bundel is welbewust gekozen. Proefsteen is zo bezien (en in poëticale termen) een proeve van Hanegraafs dichterschap. Een hernieuwde proeve ook, want ze debuteerde ruim vier jaar geleden succesvol met de bundel Veerstraat. In Proefsteen gaan regels over aftakeling en dood een vitaal verband aan met noties van geluk en levensaanvaarding. Zijn aftakeling en dood toetsstenen? En hoe valt daaraan te ontsnappen? Is ironie het hulpmiddel bij uitstek? Of de wind waarop je vaart? Of ontkomen wij door te reizen? En zo ja, hoe wordt geluk dan ervaren? In je naasten, je herinneringen, je omgeving? Proefsteen is een hecht gecomponeerde bundel waarin het stellen van vragen belangrijker is dan het geven van antwoorden. Marijke Hanegraaf (1946) debuteerde in 2001 met de bundel Veerstraat, die genomineerd werd voor de C. Buddingh’-prijs 2002. De pers over Veerstraat: Net als bij Szymborska proef je een soort begrijpend mededogen voor de menselijke absurditeit […]. Sensitieve, rake poëzie […]. – Rob Schouten in Vrij Nederland […] een laat, maar dan ook rijp debuut. Een enkel vers daargelaten is de stijl steeds beheerst, raakt de formulering de kern, en is de beeldspraak ongezocht. – Arie van den Berg in NRC Handelsblad