Profetie en vervulling van dr. Udo Kollaard biedt een breed overzicht van de zogenaamde 'prototypen' en 'antitypen' in de kunst van de Middeleeuwen. In die tijd was men gewoon om verhalen uit het Oude Testament uit te leggen als vooruitwijzingen naar verhalen uit het Nieuwe, volgens het principe van profetie en vervulling. In deze denkwijze vormen de twee testamenten fundamenteel een eenheid. 'Wat is het oude verbond immers anders dan de verhulling van het nieuwe?' Op die vraag van Augustinus geeft de Middeleeuwse kunst een overvloedig antwoord. Zij produceert talloze verbeeldingen van bijbelverhalen en paart daarin graag het vroegere aan het latere. Deze denkwijze bereikt een hoogtepunt in de Late Middeleeuwen. Er ontstaat dan zelfs een type literatuur dat geheel op dit stramien is gebaseerd. Denk bij daarbij aan de Armenbijbel en De Heilsspiegel. Dit boek is het eerste in het Nederlandse taalgebied waarin deze zogenaamde typologische traditie in kaart wordt gebracht. De auteur behandelt een reeks vermaarde kerkdeuren, portalen, mozaïeken, kerkramen, gewelfschilderingen, altaren, kruisvoeten, tapijten, stucreliëfs en triptieken. Vervolgens inventariseert hij afzonderlijke scènes uit het leven van eerst Jezus, vervolgens Maria. Dr.Udo Kollaard (1927) promoveerde in de wis- en natuurkunde en was vele jaren docent in het voortgezet onderwijs en aan de lerarenopleiding aan de Vrije Universiteit. Na zijn pensionering verdiepte hij zich in theologie en kunstgeschiedenis.