Tussen 1974 en 1986 was Jan Smilde, de vader van de auteur, directeur-geneesheer van de Sint Franciscushof, een algemeen psychiatrisch ziekenhuis in de buurtschap Raarhoek. Het van oorsprong katholieke ziekenhuis voor vrouwen werd in de jaren vijftig ontworpen volgens de destijds modernste inzichten van de psychiatrie; psychiatrische patiënten moesten in de veiligheid van hun eigen maatschappelijke werkelijkheid kunnen wonen, werken en recreëren. Franciscushof bestaat niet meer. In het najaar van 2008 werd begonnen met de sloop van het terrein om plaats te maken voor een villawijk; de tweehonderd patiënten die er nog verbleven moesten verhuizen. Sommigen hadden meer dan veertig jaar in het ziekenhuis gewoond. Dit boek is het verhaal van een neergang. Het is niet alleen een ontroerende verzameling persoonlijke menselijke drama's maar ook een scherp overzicht van een halve eeuw denken en handelen in de geestelijke gezondheidszorg.