Wie gedichten leest, komt vaak rare woorden tegen. Ambrosia, wat vloeit mij aan? uw schedelveld is koeler maan. De dichters kunnen het mooi zeggen, maar wat betekent het? De roosvingerige dageraad: heeft een roos vingers, kan een vinger er als een roos uitzien? Wat is een vek die blaft? En hoe zou het schrift eruitzien van iemand die ossekerelingsgewijze wil schrijven? Rare woorden genoeg. Al lang geleden begon Guus Middag ze te noteren en van een quasi officiële woordenboekomschrijving te voorzien. Zelfverzonnen, exotische en onbegrijpelijke woorden, van bereshit tot bwa-pl en van manebril tot zeeajuin. Achter al die rare woorden gaat een raar verhaal schuil, zo bleek, toen Middag ernaar op zoek ging. Soms is het een bizarre geschiedenis, soms een krankzinnige taalkundige afleiding, soms een drukfout. Nog altijd noteert Middag rare woorden en nog altijd koestert hij de kinderlijke droom dat hij op den duur alle afwijkende woorden van de hele wereld geïnventariseerd zal hebben. Nu heeft hij toch maar alvast vijftig van die woorden met hun geschiedenissen verzameld in dit Rarewoordenboek. Het is Middag op zijn best: puntig, precies en geestig. Alle rare woorden zijn voorzien van een speciaal voor deze gelegenheid gemaakte typografische illustratie, door studenten van de Haagse Academie voor Beeldende Kunst.