De hoofdpersoon van Receptie kiest zelf familie op tweedehands foto's en doet het licht uit als er iemand de straat in rijdt. Toch dringen anderen haar leven binnen. Ze morreleln aan haar werkelijkheid. Tegevn beter weten in probeert ze haar territorium te begrenzen, controle terug te winnen en zichzelf in slaap te praten. Een ongelijke strijd: het leven laat zich niet dwingen, maar toont haar juist de noodzaak van overgave aan anderen, die haar kunnne tonen wie zij soms durft te zijn. Receptie is het overtuigende verslag van haar pogingen de overkant te bereiken, zonder concessies te doen aan zichzelf. Met Receptie toont Vrouwkje Tuinman in een heldere, directe en persoonlijke stijl opnieuw aan tot de meest talentvolle nieuwe dichters van dit moment te behoren.