Veel grote verhalen zijn verwaaid. De oude zuilen verloren hun aantrekkelijkheid en daarmee ook hun draagkracht. Hetzelfde geldt voor de oude centrale woorden van het christendom zoals God, Christus en kerk. Zij zijn ingevroren en hebben naar het gevoelen van velen hun uiterste houdbaarheidsdatum overschreden. Tegelijkertijd blijken de oervragen zich nu weer op te dringen. Van alle kanten ondernemen mensen, privé en gezamenlijk, pelgrimages en zoektochten. Op het woord religie rust niet langer een taboe. Integendeel: deftige kranten, popu-laire TV-programma's en zelfs de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid kunnen niet meer zonder. Hoogste tijd om de samenhang en vooral het onderscheid tussen religie, geloof en kerk aan de orde te stellen. Misschien hebben mensen als Eckhart en Schleiermacher en - dichterbij - ook Abel Herzberg en Jellema ons al een richting gewezen.