Rigoberta Menchü (1959) ontving in 1992 de Nobelprijs voor de Vrede. Dit boek is het vervolg op haar succesvolle autobiografie Rigoberta Menchü, een bericht uit Guatemala. In Rigoberta, kleindochter van de Maya's vertelt Menchü over haar strijd ter verdediging van de rechten van de inheemse volkeren. De politieke filosofie die zij door die strijd ontwikkelde is gevoed door de erfenis van de eeuwenoude Maya-cultuur. In Amerika zijn de boeken van Rigoberta Menchü inmiddels onderwerp van hevige debatten. Eind 1998 publiceerde de Amerikaanse antropoloog David Stoll over een onderzoek dat hij in Guatemala had gedaan. Op een aantal punten correspondeerden zijn bevindingen niet met de feiten zoals Rigoberta deze in haar gedicteerde autobiografie had opgevoerd. Rigoberta reageerde onmiddellijk. Niet alle in haar autobiografie gemelde feiten waren misschien exact juist, erkende ze. Maar, zei ze, 'ik heb recht op mijn eigen herinneringen en op de herinneringen die wij in de gemeenschap delen en die van ons allen zijn'. Waarop Stoll zei dat hij Rigoberta Menchü natuurlijk nooit van leugens had willen beschuldigen. 'je kunt begrijpen dat ze haar eigen ervaringen heeft ingebed in die van anderen, om het hele verhaal van de Maya's te kunnen vertellen', aldus Stoll.