Rooksignalen zijn een vorm van communicatie die vaag en geheimzinnig is, een soort communicatie die door bijna niemand wordt begrepen. Ook in de roman Rooksignalen lijken de personages elkaar voortdurend niet goed te verstaan. Met Rooksignalen levert Selma Parmentier wederom een roman af waarin de persoonlijke gevoelens van een aantal personages op invoelende manier beschreven worden. Ook ditmaal zal de roman de lezers niet onberoerd laten. In Rooksignalen schetst Parmentier een nogal ontluisterend beeld van de hedendaagse psychiatrie. Een vrouw die opgenomen wordt voor een therapie (in de GGZ) treft niet de behandeling die ze verwacht. Daarnaast gaat de roman ook over een confrontatie van de idealen van verschillende generaties vrouwen en het onbegrip dat daaruit voortkomt.