Als achtjarige jongen van zijn ouders weggeroofd, als slaaf verkocht aan een Zeeuwse zeekapitein, cadeau gegeven aan een koopman van de West-Indische Compagnie aan de Goudkust kwam Jacobs Capitein op elfjarige leeftijd in 1728 naar Nederland. Daar werd hij niet alleen in vrijheid gesteld, maar kreeg van zijn pleegvader ook de gelegenheid om in Leiden theologie te studeren. Zo werd hij 's werelds eerste zwarte predikant. Hij baarde vooral opzien door de publicatie van zijn dissertatie waarin hij de slavernij verdedigde! Gevierd en gerespecteerd in de Nederlanden, werd zijn terugkeer naar de Goudkust een enorme anticlimax. Beroepen in het slavenkasteel Elmina bleek dat hij bij niemand hoorde. De blanken haatten hem vanwege zijn kleur, zijn eigen ras- en landgenoten ontliepen hem omdat hij 'te Nederlands' was geworden en zijn 'bazen' in Amsterdam begrepen hem niet. Capitein's dramatische leven eindigde op 1 februari 1747. Hij was dertig jaar oud.