Dit is het relaas van Caroline; een weduwe die haar verhaal anoniem schrijft, omdat het vertelt over haar rol als mantelzorger van haar terminaal zieke man tot aan het moeten overleven van stalking als hij er niet meer is. Hoe is het persoonlijk voor een vrouw om haar terminaal zieke man bij te staan; wat voelt zij daarbij, wat doet dat met haar? Hoe is het om haar geliefde te verzorgen en bij te staan in zijn strijd tegen die tijdbom die langzaam terrein wint in zijn lichaam. Hoe is het voor diezelfde vrouw om na zijn dood nog altijd te moeten blijven vechten? Maar dit keer tegen regeltjes terwijl ze dacht dat ze alles zo goed geregeld hadden voor elkaar. Tegen onrecht en frustratie van anderen die menen ineens allerlei rechten te hebben? Rechten op de erfenis tot aan rechten om de weduwe lastig te vallen en te zorgen dat men zelf buiten beeld blijft toe. Want die keuze maakt men; niet iemand rechtstreeks aanspreken, maar pesten en bedreigen tot aan het absurde toe. En ondertussen blijft het van hun kant stil muisstil..