Een man ligt op de sofa bij zijn psychiater. Zij hoofd zit in het verband en hij herinnert zich zijn verleden niet. Hij praat over het heden, over de kliniek waar hij behandeld wordt en over het stripverhaal dat hij, geïnspireerd door de misdaadrubriek in de krant, maakt. Naarmate hij tijdens zijn sessies bij de psychiater verder vertelt, ontspint zich een bizar verhaal, beter gezegd: vele verhalen die onderling een veelvoud van verbindingen aangaan. Over de definitie van het geheugen, over beeldende kunst, over het eeuwige leven, de verhouding tussen lichaam en geest, en uiteindelijk over goed en kwaad. Het boek heeft een ingenieuze plot, waarin illusie en werkelijkheid door elkaar lopen. Het is adembenemend geschreven in de heldere, beknopte stijl die Maurensig zo eigen is.