In deze studie wordt M. Heideggers Sein und Zeit gelezen in het licht van het gedachtegoed van zijn leermeester E. Husserl. Betoogd wordt dat Husserls analysen van de intersubjectiviteit en anonimiteit van het intentionele leven het moverende probleem van Sein und Zeit vormen. Aldus gelezen blijkt Sein und Zeit een hecht gestructureerd werk, waari8n de opeenvolgende hoofdstukken dwingend uit elkaar voortvloeien. Ook de wijzigingen die Heidegger ten opzichte van het traditionele wijsgerige begripsinstrumentarium aanbrengt, worden in de onderhavige studie uit de discussie met Husserl verklaard.