In 'Sevillana' gaat een jonge vrouw op zoek naar een andere, meer met haar eigen innerlijk overeenstemmende manier van leven. Het paasfeest in Sevilla vormt het startpunt van haar zoektocht. Het toekijken naar en zelfs het meedoen aan een van de nachtelijke processies brengen haar niet in vervoering en geven haar niet de innerlijke rust waar zij naar verlangt; wat rest is slechts de ontnuchtering en de walging van iemand die te veel een toeschouwer blijft en alles zelf in de hand wil houden. Samen met het ezeltje Sevillana verlaat ze Sevilla voor een trektocht door het schitterende Andalusië; te voet gaat ze door de bergen naar Granada. Jaime, de 'gitano' (zigeuner) van wie ze de ezel heeft gekocht, vergezelt haar als haar geliefde en leert haar hoe het leven in en met de natuur haar zowel fysiek als psychisch tot een tevredener mens kan maken. Wanneer hij haar verlaat, is ze beter in staat om als een gehard natuurmens haar tocht te voltooien, met haar ezel als trouwe metgezel. Gewapend met een flinke dosis zelfkennis en vechtlust vliegt ze tenslotte een nieuw leven in Holland tegemoet. Een in al zijn eenvoud prachtig verhaal. - 'De passie van de eenvoud' (De Tijd) - Sevillana werd door het 1ste Klas Magazine uitgeroepen tot nummer twee in de debutanten top-5 van 1990. NRC Handelsblad schreef: 'Het mooist zijn haar observaties van het ezeltje dat haar naam aan het boek heeft gegeven.' - Sensueel geschreven, filosofisch getinte zoektocht van een jonge vrouw die op reis gaat om een drang naar innerlijke verdieping te bevredigen. Over liefde en dood, trouw en ontrouw, begeerte en schoonheid - alles tegen het beeldende decor van de Passieweek in het Spaanse Sevilla.(FvdP) - De Standaard: 'Sevillana is geschreven als in één grote geut, een razend vuur dat tegelijk blust.' - oDrom, tijdschrift over zigeuners, vond: 'Met Sevillana heeft Mariët Meester een zeer meeslepend boek geschreven dat tussen alle, vaak ook komische praktische beslommeringen door, uiteindelijk draait om de tegenstellingen tussen denken en doen, gebondenheid en vrijheid, cultuur en natuur. (…) Pas als de ik-figuur op de been gekrabbeld is en ze haar onafhankelijkheid hervindt, krijgt haar relatie met Jaime meer geestelijke diepgang en de roman zijn prachtige climax.'