In de zomer van 2007 viel er een klepel uit de kerkklok van Workum. Het ijzer was doorgeroest. Maar dat wil niet zeggen dat de klok daarom nu onhoorbaar is, bewijst Slagveldtoerisme. Onder het motto 'Ring the bells that still can ring' (Leonard Cohen) maakt deze bundel een balans op. Vanuit innerlijke noodzaak, want er staat iets op het spel, maar herkenbaar. Al op het schoolplein en bij schoolzwemmen naderen dreiging en bodemloosheid. Ook de echte slagvelden worden bereisd - van bloedwarm Afrika tot de besneeuwde Ardennen; van Zon en Schild in Amersfoort tot Overschild in Groningen. De dichter als onwillekeurige ooggetuige, toerist met argwaan - iemand van 1971, per definitie te laat om containerschepen vol geschiedenis te voorkomen, maar nog steeds niet bereid om te geloven dat al het mogelijke samenvalt met het bevattelijke. De verzen zijn helder en zintuiglijk. Lukt het om contact te leggen? En trouwens - leven, hoe doen andere mensen dat? Een zekere mate van rust probeert de dichter ten slotte te ontlenen aan de voorouders uit het verre Groningen, van wie het beeld nog schemert.