'Naarmate het afscheid dichterbij kwam, merkte ik in mijn omgeving dat deze missie anders werd beleefd dan voorgaande missies. Mensen waren bang, bang dat ik niet meer terug zou komen. Ikzelf was niet bezig met de vraag óf ik terug zou komen, maar meer hoe ik terug zou komen. Deze uitzending zou mijn leven gaan veranderen. Ik zou erachter gaan komen of ik wel of niet geschikt was voor dit werk. Dit was de vraag die me deed verlangen naar de missie. Een verlangen zo sterk, dat ik bereid was om bijna alles wat me echt wat waard is ervoor te willen riskeren. De vraag als een lokroep naar 'de oorlog'. De komende missie was er een van wederopbouw en dus bestond de kans dat ook na deze missie het verlangen naar het antwoord nog zou bestaan. De situatie in Uruzgan bleek echter anders. Als je daar buiten de poort kwam, hoefde je niet op zoek naar de oorlog, de oorlog vond jou. Op 14 september in Deh Rawood ging de oorlog voor mij met een schot van start. Een kort moment van twijfel maakte snel plaats voor de noodzaak om te handelen. Terwijl de kogels, mortieren en granaten om ons heen insloegen, deden we wat we hadden geleerd. De adrenaline stroomde tot in de puntjes van mijn tenen, nog nooit voelde ik me zo in leven als de dag waarop ik dacht dat ik dood zou gaan. De volgende nachten sliep ik weinig, de adrenaline gierde nog door mijn lichaam en op het kamp had ik moeite om mezelf te motiveren voor normale werkzaamheden die opeens volkomen nutteloos leken. Ik geloofde het allemaal wel en mijn lichaam en geest verlangden terug naar dat ultieme gevoel van in leven zijn.' Vanaf het moment dat de eerste kogels hem om de oren vliegen, weet kapitein Vik de Wildt dat alles anders is dan hij zich had voorgesteld. Een jaar lang hebben zijn 150 mannen zich kunnen voorbereiden op deze missie. Toen de politiek besloot deel te nemen aan de oorlog in Afghanistan, stond hun leven opeens in het teken van dat ene doel: de uitzending. Vanaf dat moment trainden, leefden, aten en dronken ze Afghanistan. Soldaat in Uruzgan volgt de missie van kapitein Vik de Wildt en geeft een indringend beeld van de fysieke en psychische strijd van soldaten die uitgezonden worden. Met veel oog voor detail volgen we de soldaten vanaf het vertrek van een winderige militaire basis in Nederland naar het bloedhete zuiden van Afghanistan: Uruzgan. Nachtelijke patrouilles door onherbergzaam gebied, onverwachte aanvallen van de taliban, de onberekenbare dreiging van bermbommen, een bevolking die snakt naar hulp en rust, het eerste begin van infrastructurele wederopbouw en vooral de prestaties van soldaten onder extreme druk. Het eerste exemplaar wordt tijdens een speciale presentatie in ontvangst genomen door Arnon Grunberg. Verschijningsdatum 1 juni 2009 | Uitvoering paperback met flappen | Formaat 12,5 x 20 cm Omvang 224 blz. | Omslagontwerp Riesenkind | Prijs ¤ 17,90 | NUR 301 | ISBN 9789048802319 Niels Roelen is majoor in het Nederlandse leger. Hij werd diverse keren uitgezonden op missies voor de VN en de NAVO. Over de missie in Uruzgan hield hij voor defensie een weblog bij. • Uitgebreide lezingentournee • Veel persaandacht • Leesexemplaren • Acties met dagbladen Niels Roelen Soldaat in Uruzgan 9789048802319 De aanwezigheid van Nederlandse troepen in Afghanistan is nog steeds een van de meest actuele onderwerpen in de pers!