Vloeiend geschreven roman over de dwang van de moraal en de totale liefde Guy is een flamboyant en eigenzinnig regisseur, die onophoudelijk blijft verlangen naar de totale liefde. Eigenlijk is er nooit iets veranderd in de bijna heilige betovering die hij als puber al ervoer, spiedend in de harde kerkbanken naar het meisje van zijn dromen. Maar ook zijn verzet tegen de dwingende regels van eerst de katholieke kerk en later de hele maatschappij duurt voort. Nog altijd probeert Guy de wortels van de heersende moraal te ontbloten. Zijn theaterwerk en zijn vele vriendinnen helpen hem daarbij. Het leidt tot heftige discussies met zijn jonge actrices. Later beseft hij dat het niet alleen de omgeving is die hem knevelt, ook zijn leeftijd dwingt hem onherroepelijk naar het midden van de weg. Speeltijd gaat over het gevecht tegen knellende banden, maar vooral over de onbegrensde liefde. In scherpe dialogen en indringende flashbacks laat de auteur zien hoe het verleden nooit ophoudt het heden te vormen.