Sprankeskyn is de fyfde dichtbondel fan Abe de Vries (Gysbert Japikspriis 2005). Yn dizze mânske bondel fan 96 siden spegelet er de wrâld fan syn lyryske leafdespoëzij oan de wrâld fan de religy en de taal fan de bibel. Njonken mear as 30 eigen gedichten binne ek eigen fotografy en 7 oersettingen opnommen (gedichten fan Osip Mandelstam, Pablo Neruda, René Char en Rainer Maria Rilke). De trije fotosearjes yn Sprankeskyn binne troch de dichter sels makke mei model yn de midsieuske tsjerke fan Hantumhuzen en de Pier Pander Timpel yn Ljouwert, en nachts yn 'e auto ûnderweis yn it noarden fan Fryslân. De foto's bringe in anty-fûnemintalistysk boadskip fan tolerânsje en frijsinnicheid en hawwe lykas de gedichten as tema it sykjen fan minsken nei eat dat boppe harren sels út giet: neam it wierheid, ljocht, leafde, skeppingskrêft.