Froukje Annema beskriuwt yn Sûnder garânsje it oangripende ferhaal fan Hilda, in frou yn de fjirtich, dy't samar fan in sûn minske in kankerpasjint wurdt as by har boarstkanker konstatearre wurdt. De dokters kinne gjin garânsje op genêzing jaan mar ferklearje har oan de ein wol better. It ferhaal wurdt ôfwikelse troch in twadde ferhaalline. Hilda's njoggentjinjierrige dochter Selma wurket op in kantoar en hat temûk in relaasje mei in troude, âldere kollega. Hilda fielt dat der wat mei har dochter oan 'e hân is. Pas as de affêre achter de rêch is en Hilda genêzen, komme, op de lêste bledside, mem en dochter wer byinoar. Dizze fjirde printing is de werútjefte fan de tredde printing út 1999, mei in neiwurd fan Jelma Knol. De lêzer sil it ferrin fan Hilda har sykte en it geastlik ferwurkjen dêrfan mei spanning en meifielen folgje. Wat hja dêrby fan sibben, freonen en frjemden oan stipe of tsjinstân ûnderfynt, wurdt gauris net sûnder humor en libbensecht ferteld. Freark Dam yn Frysk en Frij Doe't ik it ferhaal sân jier lyn lies wie ik al rekke troch de autintisiteit en lêsberens, no by de tredde printinge is dat fansels noch de helte mear it gefal. It minsklike ferhaal oer it libben fan in kankerpasjinte, skreaun troch ien dy't wist wat it betsjutte om sûnder garânsje fierder te moatten, is de grutste wearde fan dizze roman. Henk van der Veer yn Trotwaer