Tante Bettina was iemand die zich door geen enkele omstandigheid of persoon van haar voornemen liet afbrengen. Daarin werd ze duidelijk geleid door de Schepper van hemel en aarde. Geboren in Suriname in 1905, als kleinkind van een Joodse plantageeigenaar en zijn van negerslaven afstammende dienstbode, werd ze al jong wees. Ze wordt misbruikt, maar toch ziet ze kans om de opleidingen voor onderwijzeres en verpleegster te voltooien. Een krachtige vrouw dus. Daarna trekt ze naar Nederland. In Amsterdam werkt ze als verpleegster en trouwt met een weduwnaar. Kort voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog wordt ze zelf weduwe. Tijdens de oorlog werkt ze mee in het Verzet en verbergt acht Joodse onderduikers in haar woning. Na te zijn verraden komt ze terecht in de hel van Dachau, die ze op wonderbaarlijke wijze overleeft. "Onkruid vergaat niet", was haar motto. Na de oorlog treedt ze opnieuw in het huwelijk. In haar huis, aan de Harmoniehof, ontstaat een vrolijke drukte door het inwonen van familieleden uit Suriname. De eigenzinnige nicht Muriëlle is aanleiding voor veel spanning, welke pas twintig jaar later, op La Palma, tot ontlading komt. De spanning wordt zorgvuldig opgebouwd (…) Onbetwist een aanzet voor een grote geschiedschrijving van de rol van de Surinamers in het Nederlandse verzet. Daphne Meijer Nieuw IsraëlitischWeekblad Het boek beschrijft veel problemen en diepe dalen, maar laat ook zien hoe troostvol het geloof in God kan zijn. Een prachtig en ontroerend levensverhaal. Ronald Koops Uitdaging