De tarot is een picturale weerspiegeling van het universum. In dit boek wordt voor de eerste maal de theorie uiteengezet dat de tarot in de vroege middeleeuwen verminkt is en dat deze daardoor als filosofisch instrument niet optimaal kan functioneren. De auteurs dragen nieuw en uniek bewijsmateriaal aan om deze stelling te ondersteunen. Volgens hen omvat de tarot geen 22 maar 24 grote arcana. Dit verklaart de aanwezigheid van de twee traditionele bij gevoegde 'blanco' kaarten. Ook de volgorde is door hen hersteld.