Over de Franse anarchist Anselme Bellegarrigue is weinig meer bekend dan wat uit zijn niet zeer talrijke geschriften blijkt. Dit weinige is echter genoeg om hem te karakteriseren als een van de interessantste figuren uit de Revolutie van 1848. Ook al treedt hij pas voor het voetlicht nadat de Parijse arbeiders in juni van dat jaar zijn verslagen, hij is de eerste die de contrarevolutie en haar oorzaken aan een scherpe analyse onderwerpt. In zijn kritiek op alle republikeinse fracties zette hij tegelijk zijn opvattingen uiteen over een radicale democratie die geen behoefte heeft aan regeerders of parlementariërs van welke kleur dan ook.