De auteur onderzoekt hoe 'natuur' een rol kan spelen in een nieuwe, rijkere, ethiek. In deze tijd verwijst de metafoor natuur echter niet zozeer naar orde, noch naar morele onverschilligheid, maar veeleer naar het andere: het vreemde en ongrijpbare dat ons zowel bedreigt als draagt. In onze morele oriëntatie moeten wij ons tot deze natuur verhouden. Onze verantwoordelijkheid dragen, in het besef van de grenzen van de menselijke macht.