Geen enkel mensenleven gaat over geplaveide paden. In deze autobiografie geeft de auteur aan dat hij vanaf zijn geboorte tot zijn tiende levensjaar op acht verschillende adressen in een kindertehuis en in pleeggezinnen heeft gewoond. Met een dosis humor en doorzettingsvermogen heeft hij zich als docent een plek in de maatschappij verworven. Ondanks het feit dat zijn vrouw suïcide pleegde en hij verder moest met twee jonge puberkinderen, bleef hij ook de zonnige kant van het leven zien. De inkijkjes in andere levens maakt het mogelijk dat men met een frisse blik naar je eigen leven kunt kijken. Met je mogelijkheden en zegeningen. That's life.