In de verhalen van de grootmoeder van Dragan Klaic, die in 1992 uit Belgrado wist te ontkomen, reizen of vluchtten zijn familieleden voortdurend van de ene hoek van Europa naar de andere. 'Een mooi maar voor onze tijd wat verouderd beeld', meent Klaic. Want anders dan alle voorafgaande generaties ballingen kan de over de hele wereld verspreide gemeenschap van Balkanvluchtelingen elkaar ook dankzij e-mail en internet overal vinden; er is geen fysieke barrière meer voor snelle informatie, dialoog, debat - en voor propaganda, misleiding en illusie. De gevolgen zijn ingrijpend, voor het dagelijks leven, voor vriendschappen, familie en heimatgevoelens.