In dit boek beschrijft Sun van Meijel op zeer openhartige wijze haar persoonlijke zoektocht, vanaf haar kinderjaren, naar een thuis dat zij in zichzelf vindt, verliest en hervindt. In haar zeer moeizame strijd om haar persoonlijke waarheid te vinden, gekenmerkt door hardnekkige eetproblemen en langdurige therapie, ontdekt zij dat het proces van openstaan voor het leven zoals het zich aandient cyclisch is. Het resultaat van steeds weer thuiskomen is het besef dat ik al leen ben en dat ik verantwoordelijk ben. Dat is iets waar ik onbewust mijn hele leven bang voor ben geweest. Thuisgekomen kan ik mij heel voelen en de overvloed van mijn leven ervaren. Thuisgekomen kan ik voelen dat het goed is steeds weer opnieuw thuis te komen.'