Martin David is op zoek naar het laatste exemplaar van de Tasmaanse tijger. Hij is bezeten van zijn doel, voelt zich soms zozeer zelf een roofdier dat hij zich insmeert met uitwerpselen van wilde dieren om toch vooral zijn menselijke geur te verliezen. Naarmate de jacht langer duurt, wordt Davids speurtocht wanhopiger en zijn verhouding tot de tijger emotioneler. Het is de vraag of hij het dier nog zoekt vanwege het genetische materiaal of dat het hem om iets heel anders te doen is. Maar wat eigenlijk? En bovendien, wie zijn die anderen die hij in de verlatenheid van het ruige Tasmaanse landschap meent te zien? Het tijgerspoor is een spannend boek, waarvan de stijl terecht is vergeleken met die van J.M. Coetzee, en dat overrompelt door de kracht waarmee het is verteld.