Het meesterwerk van de Frans-Joodse filosoof Emmanuel Levinas (1906-1995), dat het denken over ethiek een geheel nieuwe wending gaf. Levinas laat in Totaliteit en Oneindig (1961) zien waarom en hoe de ethiek niet afhankelijk is van een mens als 'ik', maar van de soms lastige ontmoeting met de ander, de medemens, die als het ware intervenieert in ieders leven. Deze oneindige ander breekt in op de totaliteit van het 'ik'. Rechtvaardigheid, barmhartigheid, respect, compassie, betrouwbaarheid, al deze ethische waarden zijn geen zaken die de mens uit zichzelf 'doet', maar ze vormen een antwoord op de verschijning, telkens weer, van een andere mens. Levinas concretiseert deze verschijning onder meer door een fenomenologische analyse uit te voeren van wat er gebeurt wanneer we met het gezicht van de ander geconfronteerd worden. De weerloosheid van dit andere gelaat daagt uit het eigen bestaan te vergeten, zijn geslotenheid open te breken: zo doet het gezicht van de ander een beroep op de verantwoordelijkheid.