Als Jantje Barnsteen bijkomt na een hartinfarct is zij meer dan ooit bewust van de tijdelijkheid van haar leven en neemt zij definitief het besluit om haar hart te gaan volgen. Tijdens twee reizen, waarvan een door de Rocky Mountains in Canada en een door het Zweedse Lapland, blikt zij terug op haar leven en haar bewustwordingsproces. In soms haast poëtisch dan weer humoristisch en helder taalgebruik beschrijft zij hoe de reis van haar ziel haar door diepe schaduwen heen, naar het licht leidt en in contact brengt met andere dimensies waardoor voor haar onomstotelijk vaststaat dat de ware identiteit van de mens zijn eeuwigdurende ziel en het goddelijke licht is.