TROPENJAREN, PLOPPERS EN PATROUILLES beschrijft de geschiedenis van een dienstplichtig eskadron huzaren in de jaren 1947-1950 tijdens het bijna drie jaar durende verblijf op Java in voormalig Nederlands-Indië. Het eskadron zou daar 14 huzaren achterlaten. Aan de hand van citaten uit zo'n 400 brieven en een tiental dagboeken van huzaar tot commandant, krijgt de lezer een indruk hoe het écht was in Indië: een voortdurende guerrillastrijd, waarbij het hard tegen hard ging. Als verkenningseenheid van de Mariniersbrigade nam het eskadron actief deel aan de Tweede Politionale Actie. Vooral vanaf mei/juni 1949 schetsen de brieven en dagboeken het beeld van een leger in ontbinding. Tot slot valt te lezen hoe het de huzaren maatschappelijk gezien is vergaan na hun langdurige uitzending naar een ver, tropisch land.