Het essay Tussen ooggetuigen en erflaters is een onderzoek naar de verantwoordelijkheid voor de nalatenschap van de generatie die '40-'45 nog meemaakte. Bij de overheid? Bij de vele lotgenotenorganisaties? Of vooral bij de kinderen? En moet de herinnering aan WO II inderdaad wel eeuwig levend worden gehouden? Een zoektocht op de grensvlakken van persoonlijke herinnering, collectief gedenken en erfgoedzorg.