Het leven van de schrijfster heeft door haar seksverslaving in het teken gestaan van het verdringen van een traumatische ervaring uit haar jeugd. Een nooit ophoudende dwang tot seks werd steeds erger en leidde langzaam maar zeker tot lichamelijk, geestelijk en moreel verval. Oog in oog met de dood, heeft zij in het diepst van haar wanhoop hulp gekregen uit onverwachte hoek. Als een kind dat nog moest leren leven heeft zij uitgereikt naar haar herstel. Dankzij haar keuze voor onthouding, kwam dat wat een levenlang was onderdrukt weer naar boven: haar gevoel. Ook kwam het misbruik uit haar jeugd aan het licht. Van inzicht tot inzicht werd zij verder geleid, tot zelfs de oorsprong van haar moeders schuldobsessie. De constatering dat misbruik van generatie tot generatie wordt doorgegeven en dat zijzelf een actieve schakel daarin vormde, heeft haar ertoe gebracht haar verslaafde leven op schrift te stellen. Zij moedigt lotgenoten aan hun herstel aan te pakken om een einde te maken aan die keten van seksueel geweld. De ervaring van weer te leven in plaats van te overleven, van vreugde in plaats van gevoelloosheid, van vrijheid en ontspanning, maakt het alleszins de moeite waard.