Het is bijzonder en beeldend, het proza van Christine D'haen. Constante in al haar boeken is de bekentenis, die niemand onberoerd kan laten. De teksten van D'haen vormen zo een unieke autobiografie. Zij zelf spreekt van 'een soort autobiografie'. Die bestaat immers onder andere uit anekdotes, fragmenten en bewaarde woorden van anderen; beschouwingen over de rol van proza en poëzie, van vrouwen en mannen; een meditatie over haar gedichten; een sociologische tekst over vroegere zeden en leefklimaten; belevenissen in drie steden; bedenkingen bij een mogelijk huwelijk; snapshots van velerlei reizen; de rol van de plastische kunst; geliefde citaten met begeleidende interpretatie; een dagboek; en, als middenstuk, een waaier van allerlei soorten brieven. Het geheel is een staalboek van genres en stijlen.