Ultramarijn (2005) is een roman over de grenzen van de hartstocht. In een roerige havenstad aan de Middellandse Zee deelt de jonge Aysel een geheim met haar halfbroer Joakim. Wanneer hun schande aan het licht dreigt te komen, worden ze uit elkaar gerukt. Aysel verdwijnt over de zee, verbannen naar het noorden van Europa. Joakims verlangen is onstilbaar, alleen de muziek biedt hem een uitweg. Hij blijkt aanzienlijk meer talent voor de luit te hebben dan voor de liefde, al blijft het gemis knagen. Dat Aysel en Joakim in de toekomst zullen worden herenigd is onvoorstelbaar, de voorzienigheid zal erop toezien dat zoiets niet gebeurt. Maar hun geheim is vlees geworden. In een wending waar de lezer niet meer op rekent – en die de roman een mythische dimensie verleent – tekent zich het onvermijdelijke af. Een maand na de verschijning van Ultramarijn overleed Henk van Woerden. De roman werd postuum bekroond met De Gouden Uil 2006 en De Inktaap 2007.