Militairen zijn trots op hun werk in Uruzgan. Tegelijk hadden ze grote twijfels over de zin van hun werk in deze Afghaanse provincie. Waar haalden ze hun motivatie vandaan? Wat was de militaire strategie? Waren de Taliban inderdaad doorgewinterde terroristen? Uruzgan zoomt in op de twee meest besproken aspecten van de Nederlandse missie in Afghanistan: het politieke proces, inclusief de val van Balkenende-IV, en de militaire inzet. De analyse van de politieke ontwikkelingen legt fundamentele dilemma's bloot; zo droeg juist de betrokkenheid van het parlement bij aan een moeizame besluitvorming. Ook toekomstige buitenlandse missies zullen daar nog last van hebben. Tegelijk 'verkocht' de Nederlandse regering het optreden in Uruzgan – met name de zogeheten Dutch approach– als een succesverhaal. Heeft de inzet in Uruzgan uiteindelijk nut gehad? Heeft Nederland er inderdaad iets blijvends tot stand gebracht? Dit is het eerste boek over Uruzgan dat deze fundamentele vragen aan de orde stelt en in een breder verband plaatst. Christ Klep is militair historicus. Hij werkte als onderzoeker bij het Instituut voor Nederlandse Geschiedenis (ING, project Nederlandse ontwikkelingssamenwerking) en als docent aan de Universiteit Utrecht. Ook geeft hij les op het ministerie van Defensie. Klep promoveerde op een onderzoek naar drie recente vredesmissies: Somalië, Rwanda, Srebrenica. De nasleep van drie ontspoorde vredesmissies(2008).