Verboden liefde (1900) is een van de eerste moderne, op westerse leest geschoeide romans in de Turkse literatuur. De jonge, mooie Bihter uit een verarmde familie trouwt met de veel oudere, welgestelde Adnan. Na haar huwelijk beseft ze dat ze, ondanks alle weelde waarin ze nu baadt, snakt naar ware, gepassioneerde liefde. Ze begint een affaire met een jonge neef van Adnan, Behlûl, een cynische rokkenjager. Een tweede verhaallijn vertelt van de puberende Nihal, en haar moeizame relatie met haar stiefmoeder Bihter en haar vader Adnan, door wie ze zich verraden voelt na diens huwelijk met Bihter. De realistische, naturalistische verteltrant van Verboden liefde gaat gepaard met een zeer overtuigende psychologische diepgang. 'Verboden liefde biedt de westerse lezer een blik op een totaal onbekende wereld: het dagelijks leven van de bestuurlijke bovenlaag in de nadagen van het Osmaanse Rijk, de levens vol verfijning en raffinement die de rijke Istanbulse families in hun imposante huizen en villa's aan de Bosporus leiden. Het verlangen naar verwestersing blijft in deze wereld beperkt tot de besloten wereld in de villa's. Daarbij neemt het conflict tussen de vrijheid van de vrouw en de druk van het traditionele leven een centrale plek in. Verboden liefde is voor de Turkse lezer wat Madame Bovary is voor de Fransen, Anna Karenina voor de Russen, en Effi Briest voor de Duitsers.' - Orhan Pamuk