De hoofdpersonen in dit verhaal zijn twee jongemannen die beiden afstand nemen van het aristocratische milieu waarin ze zijn opgegroeid omdat voor hun homoseksuele gevoelens geen plaats is in het theatrale decorum waarin hun leven zich tot dan toe heeft afgespeeld. Beiden veroordelen ronduit deze leefwijze en proberen op geheel verschillende manier een nieuwe invulling aan hun leven te geven hetgeen een moeizaam proces blijkt te zijn. De ene hoofdpersoon is Ernst Jan van Wieren, zoon uit een doktersgezin waarvan beide ouders zijn overleden. Hij worstelt met zijn homoseksualiteit en breekt met de door zijn ouders opgedrongen kennissenkring om voor zichzelf te kunnen kiezen. Door zijn serieuze en vaak wat idealistische karakter maakt hij het voor zichzelf niet altijd even makkelijk. De andere hoofdpersoon, Nico Bloeminck, zoon van een grote ondernemer, neemt voortaan het leven zoals het hem wordt aangeboden. Grenzen van wat wel en niet goed is negeert hij moedwillig, van nu af aan wil hij leven, los van opgedrongen conventies! Even is er sprake van een relatie tussen de beide hoofdpersonen maar deze relatie blijkt door verschil van karakter geen stand te kunnen houden. Toch verdwijnen ze nooit helemaal uit elkaars leven en als het noodlot toeslaat, worden ze op onverwachte wijze weer naar elkaar gedreven. Ten slotte komen de twee hoofdpersonen tot de conclusie dat ze beiden hebben getracht een leegte te verdringen en een opvulling hiervoor te vinden, ieder op zijn eigen manier. Helaas heeft dat voor één van hen desastreuze gevolgen.