In haar boek "Verlangen naar mijn tweelingziel" vertelt Sylvia Lucia over haar uittredingen in de sferen. Daar ervaart zij zichzelf als haar totale bewustzijn, zonder enige hinder te hebben van lichamelijke ongemakken. Ze ervaart de liefde, de vredige stilte en de energie van de zielengroepen waarin ze totaal lijkt te worden opgenomen. Ze ontmoet vrienden en familie tijdens haar astrale reizen en ook mocht ze mee met de hulptroepen van haar zielengroep toen zij op aarde hun hulp aanboden aan mensen die het moeilijk hadden. Na verloop van tijd kreeg ze een persoonlijke astrale taak waarbij ze een 12-jarige jongen, overleden aan leukemie, de weg wees naar het licht. Ook vertelt ze over Koos, die heel bang was om te sterven en die ze mocht helpen om los te komen van zijn lichaam. Ze beschrijft de ontmoetingen met haar tweelingziel, die soms zo ver van haar verwijderd lijkt te zijn. De intense blijdschap wanneer hun zielen elkaar weer even mogen ontmoeten, maar ook het machteloze, eenzame gevoel dat ze heeft om weer individueel verder te werken aan hun uiteindelijke complete hereniging. Behalve over tal van ontroerende, blije en liefdevolle situaties in de sferen schrijft ze ook op uitermate humoristische wijze over de belevenissen met haar vriendinnen in haar persoonlijke, aardse leven. Sylvia Lucia is zeer geboeid door wetenschappelijke onderzoeken over het bewustzijn dat doorgaat na de dood. Zij zoekt naar wetenschappelijke antwoorden op haar vragen en ziet de zaken die ze in de sferen meemaakt vaak bevestigd in haar dagelijks leven. Boeken als het kort geleden verschenen boek van cardioloog Pim van Lommel bevestigen haar ervaringen. De conclusie van van Lommel, auteur van de bestseller 'Eindeloos bewustzijn', luidt dat het bewustzijn van de mens los staat van zijn hersenen en zich buiten het lichaam bevindt. Het adembenemende boek van Sylvia Lucia leest als een trein en geeft een frisse en nieuwe kijk in een wereld die voor de meeste mensen verborgen is.