Natuurlijk gaat het over kolonisatie. Aan de hand van die verhalen wordt duidelijk dat het Europese koloniale gedachtegoed nog geen twee eeuwen oud is. Geen van de opgevoerde reizigers had al een duidelijke visie op hoe je koloniseerde, laat staan hoe je radicaal discrimineerde. Met uitzondering van onze dichteres natuurlijk, die zich tegen deze visie afzette. De verhalen lijken exotisch maar laat je niet misleiden! Begint Lucas Catherine, blijkbaar heet hij voor de burgerlijke stand Vereertbrugghen, daarom met een nog exotischer verhaal? Dat van een gehucht op 17 km van Brussel, in 1958. Een plek die je op het verkeerde been zet, want na lectuur blijkt die al even vreemd als het Gondokoro van onze Haagse freules of het Istanboel van Leopold II. Met even bizarre bewoners.