In Verre velden zijn de essays verzameld die Ton Lemaire de laatste twee decennia heeft geschreven. Ze handelen over een grote verscheidenheid van velden: de hoofdstukken bestrijken graanvelden, onder meer zoals ze in de schilderkunst zijn afgebeeld, het sprokkelen van hout, braakliggen (letterlijk en overdrachtelijk), archeologie en landschap, de indianen van Chili, de betekenis van de roos, een bijzonder gedicht van Rilke en ten slotte filosofie en de rol van het boek. Ton Lemaire slaagt erin om concrete ervaringen te verbinden met meer algemene en soms vrij abstracte thema’s door ze te situeren in steeds bredere contexten. Zo kunnen ook ogenschijnlijk onbelangrijke details of gebeurtenissen een toegang bieden tot hedendaagse kwesties en soms uitmonden in maatschappij- of cultuurkritiek.