Uit de inhoud: ''The eternal masquerade' heeft een Engelse schrijver de steeds wisselende mode genoemd. Eeuwen vervliegen, toestanden veranderen en daarmee het kostuum. De kleding is altijd in min of meerdere mate een weerspiegeling van het cultuurideaal van een bepaalde periode. In dit boek heb ik getracht deze verschijnselen met elkaar in verband te brengen. De meeste aandacht is daarbij geschonken aan de garderobe van de vrouw, omdat deze veel meer onderhevig is aan wisselende tijdsomstandigheden dan die van de man. Het leek mij noodzakelijk de vrouw zoveel mogelijk in haar gedachtegang te volgen, haar te bespieden bij de voorbereidselen van haar toilet, haar in haar huis, in de familiekring en ook in de balzaal te observeren. Want juist haar doen en laten, denken en voelen, bepalen de keuze van haar toiletten. Terloops is het interieur der verschillende perioden geschetst, dat in nauw verband staat met de wisselende lijn van de mode.' Vier eeuwen mode worden beschreven: de 16e eeuw, de Gouden Eeuw, het arcadisch Nederland van 1700 tot ca. 1780 (met de garderobe van mejuffrouw Sara Burgerhart), de 19e eeuw met: de Empire (1780-1810), de Romantiek en de tijd van Hildebrand (1810-1840), crinolines, de queue de Paris (1840-1880) en de tijd ná 1880.